Temel bilgiler

Soğan, su basması güçlü kök kayıplarına neden olduğu için drenajı iyi olan orta dokulu toprakları tercih eder. İdeal pH 6-7 civarında hafif asidiktir. Daha yüksek pH değerleri, eser element eksikliklerine ve sonuç olarak verimin azalmasına neden olabilir. Soğan, sulama suyunun tuzluluğuna çok duyarlıdır. Bu nedenle sulama ve toprak sularını tuzlu hale getiren gübrelerin mümkün olduğunca az uygulanması gerekir. Mahsul, yüksek seviyede nitrojen katkısı gerektirir. Nitrojeni doğru miktarda ve diğer besinler ile dengeli bir şekilde uygulamak önemlidir. Bitkinin gelişmesi için azot gereklidir. Bitkisel gelişimi, rezerv birikimini ve soğanın genel gelişimini doğrudan etkiler. Ancak, gecikmiş olgunlaşma, daha yumuşak ampuller ve daha kötü depolama kapasitesi ile sonuçlandığından nitrojen fazla uygulanmamalıdır. Soğanın nispeten yüksek fosfor ihtiyacı vardır. Bu element doğrudan kök gelişimi ile ilgilidir ve bu nedenle kalan besin maddelerinin etkili bir şekilde emilmesini sağlamak için gereklidir, bu nedenle katkısı öncelikle yetiştiriciliğin başlangıcında önemlidir. Stabilize edilmiş gübreler bitkinin fosforu emmesini teşvik ederek mahsulün erken gelişimini destekler. Mahsulün kalitesi büyük ölçüde potasyum tarafından belirlenir, bu da bitkiyi don ve kuraklık gibi olumsuz çevresel koşulların yanı sıra hastalıklar ve zararlılara karşı dirençli hale getirir. Potasyum eksikliği daha yumuşak, daha az dirençli soğanlara neden olur ve bu nedenle hasat sonrası ömrü kısaltır. Yukarıda belirtilen avantajlara ek olarak potasyumun potasyum sülfat formunda uygulanması, soğanın bu besin maddesine yüksek gereksinimleri olduğundan, soğanın fosfora benzer miktarlarda emdiği kükürt sağlar. Solunum, hormonal kontrol ve protein sentezi süreçlerinde görev yapan çeşitli enzimlerin bir bileşeni olan çinko besin maddesinin ardışık uygulamalarında olumlu tepkiler gözlenir.

Detaylı Açıklama